zaterdag 13 juni 2009

Cruz de Ferro en Cebreiro

Hallo allemaal

Gisteren aan het eind van de middag had ik in de Albergue waar ik toen was, mijn weblog bijgewerkt.
Helaas gebeurde er iets waardoor mijn tekst, die ik na ruim een uur net klaar had, in een keer was verdwenen! Dus dat was niet leuk. Ik had toen even geen zin om het op dat moment opnieuw te doen dus vandaar 1 dag later.

De vorige keer was ik in Villarente. Als ik de draad weer moet oppakken ga ik alles even teruglezen. De plaatsnamen van allerlei dorpen en stadjes zijn niet meer te onthouden dus heb ik routeboek er ook bij.

Van Villarente ben ik met Stephan naar Leon gefietst en daar hebben we afscheid genomen; ik wilde wat monumenten in die stad bekijken en Stephan wilde doorfietsen.
Bovendien vind ik 1 dag zo samen fietsen wel genoeg; ik vind het fijn om zelf op mijn gemakje dingen te bekijken of te bepalen wat ik ga doen.
Leon is ook weer een prachtige stad met de kathedraal en ook het Casa de Botines ,een gebouw van architect Antoni Gaudi.
Ik heb ook nog de koninklijke basiliek San Isidoro bekeken.
Deze is uit de 11e eeuw en een van de grootste vroegromaanse bouwwerken.
Hij staat op de fundamenten van een Romeinse tempel.
Er staat ook nog een luxe parador (hotel) en dit gebouw was oorspronkelijk een pelgrimshospitaal.

Na Leon ging de route weer verder over een heuvelachtige weg door kleine dorpjes.
Ik zie nog steeds veel ooievaars; tientallen nesten op bijna elke kerk in elk dorpje.



Voor Hospital de Orbigo kwam ik Hans en Bert weer tegen; we hebben toen in Hospital foto´s gemaakt op de beroemde brug daar. Deze is van oorsprong Romeins en is uniek vanwege zijn lengte met 18 bogen!

Daarna reden we door naar Astorga en dit vond ik zo´n mooi stadje dat ik daar wilde blijven. Het was inmiddels 18.00 uur. Hans en Bert wilden nog verder dus die gingen door en ik ging in de Albergue.
Dit keer op een 4 persoons kamer die deelde met 2 Franse dames die de Camino lopen.

De volgende morgen ben ik lekker rustig door Astorga gelopen, alleen als je in een museum wilt moet je wachten tot 11.00 uur, en dat duurde mij te lang dus ben ik om 10 uur weggegaan.

Astorga





Het stuk van de route wat hierna komt gaat over de Montes de Leon, naar Cruz de Ferro en is een pittig stuk; maar ik dacht ik zie wel hoe ver ik kom.





Het was weer een prachtige dag en je komt door een paar hele kleine dorpjes die nog maar door enkelen bewoond worden.


De rest van de huizen is ingestort of is een echte bouwval.
Maar toch heb je in deze 3 dorpen, El Ganzo (1030 m.), Rabanal (1150 m) en Foncebadon ( 1425 m) wel een Albergue en je kunt er ook eten en drinken krijgen.

Na een aantal fikse klimmen over 10 km. kom je bij het Cruz de Ferro op 1500 m.
Dit is een simpel ijzeren kruis dat bovenop een boomstam staat.


Het is heel eenvoudig maar toch indrukwekkend en een eeuwenoud monument op een markant punt van de route.
Het zou een bemoedigend teken zijn voor de pelgrims dat zij Santiago wel zouden halen.
Symbolisch legden ze dan een deel van hun last af door het gooien van een steen op de grote hoop aan de voet van het kruis.
Op die manier sloten ze zich aan bij hun voorgangers.
Het is nu nog steeds de gewoonte om van huis af een steen(tje) mee te nemen en het gebruik in ere te houden.
Het kan een symbolisch gebaar zijn omdat men een nieuwe fase op zijn levensweg inslaat. Je ziet er nu dan ook allerlei gedichtjes soms ter nagedachtenis.
Mijn steentje met ligt er nu dus ook bij!

Onderweg kwam ik ook 2 Duitse heren tegen en we hebben bij het Cruz foto´s van elkaar gemaakt.
Na deze top volgde een lange afdaling van 8 km.



Onderweg heb ik zo genoten; het is zo´n mooie wereld daar dat ik vaak gestopt ben omdat ik anders te snel beneden zou zijn.
Ik kwam nog een schaapskudde tegen en ik zag in de verte 2 grote Steenbokken met elkaar vechten.

a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1AInNDiJDyPQrHy5p08Nfq-pSNLIDRXm4RbaS8g8Oo3Yqm-EmKy3JMdFk-5FbI6b0qkem3dMcoVIvKwRIoDrO7eWQOUqa7fsUH9QOZQolY11pEF4Vjl5kO6o77aQDE9phx-23BCtfJiD3/s1600-h/IMG_1286%5B1%5D.jpg">













In Molinaseca heb ik weer overnacht in de Albergue.

Hoe gaat het nou in zo´n Albergue?
Je kunt daar slapen en meestal ook eten ( wat de pot schaft) als je een pelgrimspaspoort hebt.
Deze herbergen zijn dus speciaal voor pelgrims.

Herberg in Ruitelan




Je hebt gemeentelijke en particuliere. Deze laatsten zijn over het algemeen wat beter maar ik heb ook wel in mooie van de gemeente geslapen.
Er zijn een aantal slaapplaatsen varierend tussen de 6 tot wel 60 personen.
Meestal verdeeld over een aantal kamers. Er zijn douches en wasplaatsen om je kleren met de hand te wassen en te spoelen en vaak ook wel een wasmachine.
Ook is er vaak een keuken met kookplaat, koelkast, en serviesgoed. Alles dus voor gemeenschappelijk gebruik.
De sfeer is erg afhanekelijk van de hospitalero, dus degene die daar de scepter zwaait.
Sommigen maken het echt leuk, zorgen voor heerlijk eten en een gezellige sfeer.
´s Middags vanaf een uur of 3 kun je er terecht en ´s morgens moet je om 8 uur ongeveer weer weg zijn.


De wandelaars die ik aantref ´s middags zitten er dan wat gelaten en erg vermoeid bij natuurlijk. (Fietsers soms ook hoor)
Het gezucht en gekreun en het geknisper met pleisters en tape voor de opgelopen blaren is niet van de lucht.
Groot respect heb ik voor de wandelaars die elke dag zo ongeveer 20-25 km. van de route lopen over het vaak hele ruwe kiezelpad van de Camino.

De meesten die in de herberg aankomen gaan eerst douchen en de kleren wassen en ophangen. Voor de was zijn altijd waslijnen en rekjes.
Mijn kleren, en van de meesten, zijn van speciaal materiaal wat snel droog is en bovendien is het hier normaal gesproken zo warm dat het heel snel droogt.

Gisteren en vandaag heb ik nog 2 passen gedaan op mijn route.
De Cebreiro is een hele bekende onder de Santiago gangers en daar kwam ik vandaag overheen.
Om half 8 vanmorgen zat ik op de fiets en om 11.00 uur was ik op de pas en iets later in het dorpje.
Weer een hoogtepunt!

Nu dus in Sarria en Santiago komt in zicht!
Nog ca. 130 km. te fietsen dus ik denk dat ik maandag of dinsdag zal aankomen, als alles goed gaat.

Van de route Haarlem-Santiago nu gefietst : 2248 km.
Totaal vanaf Assen gefietst : 2595 km.

Mijn volgende bericht zal dus vanuit Santiago zijn!

lieve groeten, Betsy

dinsdag 9 juni 2009

Nog 8 km. naar Leon

Hallo allemaal

gefietst van traject Haarlem Santiago: 2019 km
totaal gefietst : 2367 km.

Nogmaals allen bedankt voor de leuke reacties.
Familie en oude vrienden uit mijn geboortestreek de Maaskant, vrienden, collega´s .
Leuk om wat van jullie te horen!In Burgos zag ik trouwens een bus staan van Maaskant Reizen uit Lith!
En niet te vergeten mijn KWF promotor Ingrid die me met haar "peptalk" ook steeds weer weet te verrassen.

Vandaag inmiddels in de provincie Leon aangekomen.
De Meseta heb ik zo´n beetje achter me gelaten.
Het waren 4 dagen met veel tegenwind en dat is best zwaar.
Bovendien is de temperatuur ook flink gedaald, ´s morgens zo´n 10 graden en midden op de dag rond de 20 graden. Dat is niet echt warm en daarom had ik mijn tight en fleecevest aan.

Ook de handschoentjes weer uit mijn tas gehaald. Die fietshandschoentjes lijken misschien een beetje pedant maar ze hebben wel degelijk een functie.
Mijn handschoentjes hebben op de handpalm n.l. gelkussentjes en dat scheelt in het opvangen van schokken en dat voelt prettig.
Bovendien is het bij koeler weer ook lekker omdat je dan geen koude handen krijgt.
Alleen sinds het zo warm was de afgelopen 2 weken had ik ze niet meer aangedaan.
Want dan krijg je een ander probleem.
Doordat je huid flink is verkleurd door de zon is het een beetje een raar gezicht als je handen dan zo wit afsteken doordat je handschoenen hebt gedragen.
Je kunt raden wat het dragen van een fietsbroek nu met mijn benen heeft gedaan!

Ik ben nu in het dorpje Villarente en dat ligt 8 km. voor Leon.
Vandaag heb ik samen met Stephan gefietst.
Stephan komt uit Zwitserland is ook vandaar vertrokken.
Hij is 24 jaar en doet deze tocht nadat hij zijn studie economie heeft afgerond.
We hebben elkaar vorige week in Navarrete voor het eerst getroffen in het hostal daar.
Gisteren fietste hij me achterop en hebben we samen ook een stuk gefietst en we kwamen elkaar gisterenavond weer tegen en dezelfde albergue.
Vanmorgen samen het laatste stuk over de Meseta gefietst.
In Sahagun heb ik bij de fietsenmaker de remblokjes achter nog laten vervangen.
De voorblokjes had ik al een keer vervangen.

Nog steeds ontmoet ik veel mensen, het worden er haast teveel om daar allemaal wat over te schrijven maar een paar noem ik nog.
Bijv. Hans en Bert uit Zuidlaren en Groningen.
Een echtpaar uit Bleiswijk.
Een Spaanse moeder en dochter die samen de Camino lopen maar elk jaar een bepaald traject.

Ook heb ik Australiers en Koreanen ontmoet.

Vanaf morgen schijnt het trouwens weer warmer te gaan worden.
De laatste 2 trajecten van elk ca. 200 km. heb ik nog voor de boeg en nog steeds heb ik er zin in!
De "Montes de Leon" zijn al in zicht gekomen en in de laatste trajecten komen nog 2 passen en heel wat klimmen en klimmetjes.

Wisten jullie trouwens dat:

ik het heel handig vind om mijn tasje met camera voorop mijn stuur te binden zodat ik mijn stuurtas niet steeds hoef open te maken wanneer ik een foto wil maken.

als je een dorp of stad(je) uitgefietst bent het slim is om nog eens achterom te kijken, dat levert soms hele verrassende plaatjes op.

dat ik inmiddels de creme voor mijn gezicht ook in mijn haar gebruik.

dat ik nog steeds met baby zeepvrije gel douche, haren en kleding was.

dat ik mijn fietskleren gelijk mee onder de douche neem en ze daar meteen was en uitspoel.

In de albergue ( overnachting 7 euro; avondmaaltijd 10 euro) waar ik nu ben staan 2 computers, daarom hier nog maar een nieuw verslagje.
Alleen ik kan hier mijn foto´s niet plaatsen dus die komen de volgende keer.

De komende dagen dus het traject naar Foncebadon en de pas 1500 meter naar Cruz de Ferro voor de boeg.

Allemaal heel veel groetjes, Betsy

zondag 7 juni 2009

de Meseta, de Spaanse Hoogvlakte Tierra de Campos

Hallo allemaal,

Via Pamplona, Tiebas, Puenta la Reina, Estella, Navarrete, Najera, Sto. Domingo de la Calzada, Belorado en Burgos komt mijn bericht dit keer uit Castrojeriz.
Jaaaa, door al die stadjes en dorpjes ben ik gekomen.

gefietst van route Haarlem-Santiago : 1893 km.
totaal gefietst vanaf Assen : 2240 km.

Het laatste is om en nabij, want mijn km.teller is onderweg stuk gegaan en in Noyan(FR.)al vervangen (had ik dat eigenlijk al geschreven?).
Maar gisteren liet ik mijn fiets vallen, d.w.z. ik liet, toen ik stil stond het stuur los en toen sloeg het voorwiel natuurlijk om en viel de fiets op de grond; ik weet niet hoe maar toen is ook de km. teller op 0 gesprongen denk ik want de stand begon weer bij 0! Maar goed dat ik de standen opschrijf!

Na Pamplona heb ik de route genomen via Cizor en Campagnas naar Tiebas en heb daar gratis overnacht in de plaatselijke Albergue.
De volgende ochtend was ik om 7.30 uur al vertrokken en moest ik eerst een stukje langs de drukke N 121 fietsen voordat ik op de rustige NA6010 kwam die richting Puenta la Reina gaat.

Iets daarvoor kom je langs een heel mooi plekje, de kapel Ermita de Eunate.
Ik had daar al over gelezen maar het advies om deze kapel te bekijken,van Jan (uit Hooge Mierde, bedankt Jan!)heb ik ook opgevolgd.
Het was zo mooi die ochtend, ik was om 8.15 uur al op deze bijzondere plek.
Een eindje van de weg af, tussen de graanvelden, staat de acht-hoekige kapel uit de 12e eeuw.
Prachtig, ingetogen, zo in het landschap.

Kerkje Sta. Maria de Eunate:






En, ik was er alleen. Eerst heb ik een poosje op het muurtje gezeten en alles in me opgenomen en heel erg genoten van dat moment. Daarna natuurlijk een paar foto´s gemaakt.

Daarna door naar Puenta la Reina;
Daar ontmoette ik een Belg, Luc, die dezelfde fiets had als ik. We zijn maar even samen een "koffietje" gaan drinken.
Door de Rua Mayor kom je over de beroemde 900 jaar oude stenen boogbrug over de Rio Arga. Prachtig.
Ook heb ik daar de Jacobskerk nog bekeken. Die is van binnen rijk versierd met veel bladgoud. Zelf houd ik meer van de sobere eenvoud in een kerk. Bovendien komt bij mij dan de vraag naar boven: hoe komt de kerk aan al deze rijkdom.(en macht?)

Ik op de brug van Puente la Reina




Maar het eeuwenoude, het historische en het besef dat zoveel eeuwen, duizenden en duizenden deze plaatsen bewoond hebben en deze Camino gelopen hebben, maakt wel grote indruk op mij.
De gebouwen, de stenen, de poorten, de straatjes en de bruggen, alles ademt geschiedenis uit.
Ik zie huizen uit het jaar 1500! Toen was Rembrandt nog niet eens geboren en hadden we nog geen Gouden Eeuw gehad!
Dat besef maakt het allemaal heel bijzonder.

Na Puenta la Reina kom ik in Estella. Het is deze dag wel heel erg warm, puf!
Ik zie op mijn thermometertje: 34 graden.
Vanaf Royan al, heb ik nog steeds mooi weer gehad.

Iets na Estella ligt aan de voet van de imposante berg Monte Jurra het Monasterio de Irache; dit is een van de oudste kloosters van Navarra. Ene Garcia de Najera vestigde hier in het jaar 1050 al een onderdak voor pelgrims, dus nog eerder dan Roncesvalles.
Het is 14.00 uur als ik daar aankom en zou dus tot 17.00 uur moeten wachten als ik het wil bezoeken. Jammer, maar dat komt dan een volgende keer maar.
Bijna alles in Spanje is ´s middags gesloten zo globaal tussen 13.30 en 17.00 uur.

Het is alleen jammer dat vlak tegen het klooster aan, een bodega ligt.(wie heeft dat bedacht?)
Dat is een fabriek waar ze wijn bottelen. Blijkbaar hebben die de locatie een beetje "goed" willen maken want je kunt daar buiten gratis wijn tappen!

Ik neem bij het pleintje voor het klooster maar even pauze in de schaduw van de Platanen. Er is ook nog een Duits echtpaar en een een Duits meisje. Even samen gepraat. Een kilometer verder is een camping die ook trekkershuttenen bungalows verhuurd.
Ik besluit om het voor die dag voor gezien te houden, huur een trekkershut en neem een menu in het ernaast gelegen hotel-restaurant en ga lekker vroeg naar bed.

Als ik de volgende morgen wakker wordt hoor ik een Wielewaal!( Ja.., Harm, Alie, Wouter en Janske!)
Trouwens, die heb ik nu al vaker gehoord en is hier minder zeldzaam dan in Nederland.
Ik weet trouwens ook waar al de mussen uit Nederland zijn gebleven..... die zijn allemaal naar Spanje geƫmigreerd!.
´s Morgens is het een kabaal van alle vogels, en daar zijn een heleboel mussen bij. Ook zie ik heel veel zwaluwen.
Oh ja, wat ook leuk is? Heel veel ooievaars hier!
Op heel veel kerkjes hebben ze een nest gebouwd. Soms hangt het wat scheef gezakt op een ornament of op een uitstekende rand.

Mijn volgende overnachting is in een hostal in Navarrete. Een heel mooi prive hostal trouwens.Ik slaap op een kamer samen met een echtpaar uit de buurt van Antwerpen, een Zwitserse jongen die ook op de fiets is en een vrouw uit Ierland.
´s Avonds in het stadje zijn we samen gaan eten en om 21.00 uur lagen we allemaal, moe en voldaan, op bed.

Al een paar keer is het gebeurd dat mensen, die ik overdag tegen ben gekomen in mijn fietskleding, mij ´s avonds niet herkennen als ik ze weer tegenkom in "gewone" kleren en zonder helm natuurlijk. Als ik ze aanspreek weten ze het wel weer en dat is heel grappig.


Landschap onderweg richting Burgos


Via Belorado ben ik gisteren in het mooie Burgos gekomen. Een stad die echt de moeite van een bezoek waard is.


Burgos

Het landschap is inmiddels wat veranderd en na Burgos ben ik via een aantal "klims" zo langzaam aangekomen bij de Spaanse Hoogvlakte, de Meseta die hier Tierra de Campos heet.
Ik citeer hier de schrijver Clemens Sweerman:

" Met enkele hellingen klimt de route tot op de glooiende hoogvlakte van Spanje, de Meseta, waar het ´s zomers behoorlijk warm kan zijn.
Het landschap verandert sterk met eindeloze graanvelden en dorre vlakten tot aan de horizon. Dit gebied wordt Tierra de Campos genoemd.
De fietser vormt in deze uitgestrektheid een nietig stipje dat langzaam vordert langs kleine dorpjes, verzonken in de kleuren van het land.
Meestal biedt een windje enige verkoeling.
Zorg voor voldoende watervoorraad waarmme de afstanden ruim zijn te overbruggen.
Voor wandelaars vormen deze monotone vlakten zware trajecten."


Meseta, Tierra de Campos


En daar ben ik nu dus.
Het eerste kleine deel heb ik vandaag gehad.
Het was alleen niet zo heel warm, zo´n 22 graden denk ik maar er stond wel een behoorlijke wind. Zuidwesten wind, wind tegen, dus.
In deze plaats zag ik de camping met albergue en internet!
Eigenlijk had ik nog 1 dag in Burgos willen blijven om daar ook mijn weblog bij te werken, maar het internetcafe was dicht op zondag.
Vandaar dat ik vanmorgen toch besloot om door te fietsen en maar te zien wat ik tegen zou komen.

Wat nog leuk is om te vertellen:
In Zuid Frankrijk was het me al opgevallen dat de wielrenners die ik tegenkwam me begroetten door hun hand op te steken.
Dat zijn van die profi uitziende jongens met van die blitse pakjes aan.
Nu in Spanje is het nog steeds zo dat ik begroet wordt en vaak roepen ze ook nog:
"Bon Camino". Dat is toch wel leuk. Blijkbaar hebben ze respect voor iemand die met bepakte fiets door heuvels en bergen fietst. Hoor ik er nu ook een beetje bij?(grapje!)

Oh ja, het was me eerder ook al opgevallen bij het teruglezen van mijn verhalen dat ik tegenwoordige, verleden tijd en de persoonvorm nogal eens afwissel.
Ik hoop dat jullie me dat niet kwalijk nemen. Ik heb nog veel meer verhalen maar als ik alles nu moet schrijven ben ik een dag bezig.
Als mijn boek nog eens wordt uitgegeven dan kunnen jullie alles lezen. ( haha,grapje)

Nou lieve mensen, tot een volgende keer,
van een nog steeds elke dag genietende,

Betsy